Nie ma podstaw do podejmowania interwencji w stosunku do osób dokarmiających ptaki, w tym łabędzi. Nie istnieje podstawa prawna do wyegzekwowania zakazu. Jedynie uchwała Rady Miasta Gdańska Nr V/52/06 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie uchwalenia regulaminu postępowania z dzikimi zwierzętami na terenie miasta Gdańska zabrania dokarmiania, dzikich zwierząt za wyjątkiem ptaków na terenach zurbanizowanych.

W związku z powyższym informujemy, jak prawidłowo dokarmiać ptaki.

Zasady dokarmiania łabędzi.

Łabędzie to ptaki wędrowne. Przy brzegach Zatoki Gdańskiej zimują dopiero od kilkudziesięciu lat. W Trójmieście i okolicach nie zatrzymywałyby się tak licznie, gdyby nie całoroczne dokarmianie. Żeby zmniejszyć ryzyko wyginięcia łabędzi w czasie zimowania w rejonie Zatoki Gdańskiej, trzeba skłonić te ptaki do naturalnego dla nich wędrowania na zachód lub południe Europy w poszukiwaniu cieplejszych i obfitszych w pokarm zimowisk. Można to osiągnąć nie karmiąc łabędzi poza okresem najcięższych mrozów.

Ptaki wodne i łabędzie należy dokarmiać tylko w czasie ostrej zimy!

Nie należy dokarmiać ptaków wodnych wiosną, latem i jesienią, kiedy jest dość naturalnego pokarmu. Ptaki nauczone, że od człowieka można dostać pożywienie, będą się go domagać nie z głodu czy też braku naturalnego pokarmu, ale z przyzwyczajenia do najłatwiejszego zdobywania „darmowego” posiłku.

Ptaki wodne można dokarmiać zbożem oraz warzywami (surowymi lub gotowanymi bez soli, drobno pokrojonymi). Rozdrobniony chleb może być karmą jedynie uzupełniającą w przypadku braku innej (nie może być suchy ani spleśniały). Karmienie wyłącznie chlebem może spowodować u łabędzi i ptaków wodnych schorzenia układu pokarmowego, osłabienie, a w konsekwencji mniejszą odporność na choroby i zamarznięcia. Karmę należy wykładać w ilości, którą ptaki zjedzą natychmiast, by się nie psuła i nie zamarzała.

Podczas zimowego dokarmiania należy zachować ostrożność.

Łabędzie to duże ptaki. Łatwo mogą skaleczyć dziobem lub w inny sposób narazić na szwank zdrowie człowieka. Podczas kontaktów ze wszystkimi dzikimi ptakami należy zachować zdrowy rozsądek (nie wolno dotykać martwych lub sprawiających wrażenie choroby). W ten sposób chronimy się przed zakażeniem chorobami odzwierzęcymi.

Nie należy ulegać żebrzącym ptakom.

Ptaki wodne wiedzione naturalnym instynktem powinny lecieć tam, gdzie jest dosyć naturalnego pokarmu, gdzie będą mogły przezimować znacznie zdrowiej i bezpieczniej niż w Trójmieście. Należy dokarmiać ptaki wodne wyłącznie w dni największych mrozów i sztormów zimowych, gdy ptaki, które tu zostały będę potrzebować ludzkiej pomocy.